در تفحص شهدا،

دفترچه یک شهید 16 ساله که گناهان هر روزش را می نوشت پیدا شد ✍

❌ گناهان یک هفته او اینها بود ؛

شنبه : بدون وضو خوابیدم . ?

یکشنبه : خنده بلند در جمع ?

دو شنبه : وقتی در بازی گل زدم احساس غرور کردم . ?

سه شنبه : نماز شب را سریع خواندم . ?

چهارشنبه : فرمانده در سلام کردن از من پیشی گرفت . ?

پنجشنبه : ذکر روز را فراموش کردم .☝️

جمعه : تکمیل نکردن 1000 صلوات و بسنده به 700 صلوات . ?

? راوی که یکی از بچه های تفحص شهدا بوده می نویسد :

⁉️ دارم فکر می کنم چقدر از یک پسر شانزده ساله کوچکترم…

⁉️ما چی⁉️

❓ کجای کاریم
حرفامون شده رساله توجیه المسائل‼️

1⃣غیبت…
تو روشم میگم ?

2⃣تهمت…
همه میگن ?

3⃣دروغ…
مصلحتی ?

4⃣رشوه…
شیرینی ?

5⃣ماهواره…
شبکه های علمی ?

6⃣مال حرام …
پیش سه هزار میلیارد هیچه?

7⃣ربا…
همه میخورن دیگه ?

8⃣نگاه به نامحرم…
یه نظر حلاله ?

9⃣موسیقی حرام…
ارامش بخش ?

? مجلس حرام…
یه شب که هزار شب نمیشه ❌

1⃣1⃣بخل…
اگه خدا میخواست بهش میداد ?
شهدا واقعاً شرمنده ایم

خیلی وقتها شده که ما خیری به یه نفر رسوندیم با نیت « برای رضای خدا» اما اگه از همون آدم ضربه ای بخوریم اول چیزی که بذهنمون می رسه اینه : “بشکنه این دست که نمک نداره!” یا ” من کلا شانس ندارم به هرکس خوبی کردم بدی دیدم".
مهربون بودن عالیه اما عالیتر اینه که از محبتی که کردیم رد بشیم و دریافت کننده ی محبتمون را مدیون ندونیم؛ چون ما کاری برای او نکردیم که انتظار پاسخ از او داشته باشیم. اینکه اخلاقا، جواب محبت، محبته درسته. اما ما با طرف مقابل کار نداریم هر کس باید روی درستی عمل خودش زوم کنه. دست بی نمک دستیه که خیری را به دیگران رسونده و همینطور دراز مونده که کی طرف میخواد جبران کنه.
محبت برای رضای خدا یعنی از لحظه ای که نیت کردیم پاسخ را از خدا گرفتیم دیگه منتظر پاسخ از بنده اش نیستیم.

بی توقع مهربان باشیم. خدا جبران میکنه. بنده اش رو بی خیال…

✅ از وصیت های امام علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام:

پسرم! گناه کاران را از رحمت خدا ناامید مکن!
چه بسیارند گناه کارانى که پس از سالها گناه، عاقبت بخیر شدند.
و چه بسیارند عبادت پیشگانی که پس از عمرى عبادت، سرانجام به فساد افتادند و به دوزخ وارد شدند.
تحف العقول ، صفحه 141
برافرج آقا امام زمان،عج،دعاکنید

چرا دعاهای ما مستجاب نمی شود

امیرالمؤمنین علی علیه السلام در کوفه سخنرانی زیبایی کرد، در پایان سخنرانی فرمود: ای مردم! هفت مصیبت بزرگ است که باید از آنها به خدا پناه ببریم:

1⃣ عالمی که بلغزد.
2⃣ عابدی که از عبادت خسته گردد.
3⃣ مؤمنی که فقیر شود.
4⃣ امینی که خیانت کند.
5⃣ توانگری که به فقر درافتد.
6⃣ عزیزی که خوار گردد.
7⃣ فقیری که بیمار شود.

در این وقت مردی برخواست، عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! خداوند در قرآن می فرماید: «ادعونی استجب لکم»: مرا بخوانید، دعا کنید، تا دعایتان را مستجاب کنم. اما دعای ما مستجاب نمی شود؟ حضرت فرمود: علتش آن است که دلهای شما در هشت مورد:

1⃣ این که خدا را شناختید، ولی حقش را آن طور که بر شما واجب بود بجا نیاوردید، از این رو آن شناخت به درد شما نخورد.

2⃣ به پیغمبر خدا ایمان آورید ولی با دستورات او مخالفت کردید و شریعت او را از بین بردید! پس نتیجه ایمان شما چه شد؟

3⃣ قرآن را خواندید ولی به آن عمل نکردید و گفتید: قرآن را به گوش و دل می پذیریم اما به آن به مخالفت برخواستید.

4⃣ گفتید ما از آتش جهنم می ترسیم در عین حال با گناهان و معاصی به سوی جهنم می روید.

5⃣ گفتید به بهشت علاقه مندیم اما در تمام حالات کارهایی انجام می دهید که شما را از بهشت دور می سازد. پس علاقه و شوق شما نسبت به بهشت کجاست؟

6⃣ نعمت خدا را خوردید، ولی سپاسگزاری نکردید.

7⃣ خداوند شما را به دشمنی با شیطان دستور داد و فرمود: ان شیطان لکم عدو فاتخذوه عدوا: شیطان دشمن شماست، پس شما او را دشمن بدارید! به زبان با او دشمنی کردید ولی در عمل به دوستی با او برخاستید.

8⃣ عیبهای مردم را در برابر دیدگانتان قرار دادید و از عیوب خود بی خبر ماندید (نادیده گرفتید) و در نتیجه کسی را سرزنش می کنید که خود به سرزنش سزاوارتر از او هستید.

با این وضع چه دعایی از شما مستجاب می شود؟ در صورتی که شما درهای دعا و راه های آن را بسته اید پس از خدا بترسید و عملهایتان را اصلاح کنید و امر به معروف کنید و نهی از منکر نمایید تا خداوند دعاهایتان را مستجاب کند.

بحارالانوار، ج 93، ص 277
مرحوم علامه محمد باقر مجلسى

? علامه مجلسی رحمت الله علیه فرمودند:

✍ در یک شب جمعه ای این دعای شریف نظر مرا زیاد به خود جلب نمود .

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله من اول الدنیا الی فنائها و من الآخره الی بقائها الحمدلله علی کل نعمه استغفرالله من کل ذنب و اتوب الیه یا ارحم الراحمین!

پس من در آن شب جمعه این دعا را خواندم.

در شب جمعه ی دیگر نیز باز در میان دعاها این دعا بیشتر از همه برایم لذیذ آمد و مشغول به خواندن آن شدم. در حین قرائت این دعا بودم که ناگهان شنیدم هاتفی (ندا دهنده ای) از سقف خانه آواز داد:

اًیّهَا العالِمُ الفاضِلُ! همانا در شب جمعه ی گذشته که این دعا را قرائت کردی هنوز کِرام الکاتبین از نوشتن ثواب آن فارغ نشده اند که بار دیگر شروع به خواندن آن کردی….

پس من فهمیدم که این دعای عجیب چقدر در درگاه الهی آثار و برکات دارد