میزان_عشق_و_اردات_جناب_مجتهدی_به #ائمه_اطهار_علیه‌السلام

حجت الإسلام گل محمدی تعریف کردند:
روزی به آقای مجتهدی عرض کردم در منزل ما مجلس سوگواری برقرار است و برای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) روضه گرفته‌ایم، ایشان فرمودند:

نگویید ما روضه گرفته‌ایم و در خانه ما روضه امام حسین (علیه‌السلام) برقرار است؛ بلکه بگویید:

حضرت امام رضا (علیه‌السلام) برای حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) در خانه خودشان روضه گرفته‌اند و ما هم در آنجا خدمتگزاری می‌کنیم.

در آن موقع منزل خود آقا مجلس سوگواری برقرار بود و حضرت به ایشان وسعتی داده بودند که تمام اهل مجلس را هر روز صبحانه و ناهار و شام می‌دادند و به کسانی که آنجا منبر می‌رفتند پول پرداخت می‌کردند.

آقای مجتهدی پیوسته تمام افراد را به توسل به اهل بیت عصمت و طهارت (علیه‌السلام) سفارش می‌نمودند و در مورد ثبات قدم در راه ولایت می‌فرمودند:

این سه زیارت یعنی :

#زیارت_جامعه_عاشورا_آل_یس

بسیار مؤثر است.
ایشان به قدری در راه ولایت سوخته جان بودند که هر کس خدمتشان می‌رسید به برکت وجودشان ولایت و ارادتش به اهل بیت (علیهم‌السلام) زیادتر می‌شد.

و به قول آیت الله نصیری که خود اهل دل و صاحب نفس می‌باشد می‌فرمودند:

اگر عشق و ارادت آقای مجتهدی به امام حسین و اهل بیت عصمت و طهارت (علیها‌السلام) در بین تمام اهل زمین تقسیم می‌شد، همگی عاشق آن حضرت می‌شدند.

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):
◽️رفتن به روضه یڪ عبادت مهم است
حبیب ابن مظاهـر را در خـواب دیدند به او گفتند با این مقامی کہ داری چه آرزویی داری؟

✸ حبیب گفت آرزو دارم زنـده شوم و بہ مجالسی کہ ذکـر مصیبت حضرت اباعبدالله علیه‌السلام را می‌کنند بروم بنشینم و در مصیبت اهل بیت گریه کنم

✸ من در زمان بچگی این را از منبری‌های قدیمی شنیدم خود گریه کردن یک چیزی است
« مَنْ اَبْڪـٰی وَجَبَتْ لَـہُ الْجَنَّة»
کسی که گریه کند یا بگریاند مثل منبری‌ها کہ روضه می‌خوانند و مـردم را می‌گریاند
یا تباکی کند، یعنی گریه ات نمی‌آید دستت را جلوی چشمت بگذار به این عمل تباکی می‌گویند
«بهشت بر او واجب می‌شود»

✸ اینقدر گریه بر امام حسین علیه‌السلام ثـواب دارد آیت الله خوانساری رحمت الله علیہ با آن همه علمی کہ دارد باز هم ترس خدا را دارد می‌گوید من دست خالی هستم و فقط بہ یک عملم خیلی امید دارم و آن این است کہ هـر جا که روضه بود می‌رفتم و می‌نشستم و بر مصیبت امـام حسـین علیه‌السلام گریہ می‌کردم.

اشک چشم در سجده، علامت استجابت دعا

توصیه‌ی آیت‌الله بهجت برای رسیدن به حاجت‌های مهم

لذا باید بدانند کسانی که حاجت مهمی لازم دارند یکی از همین نمازها، از این عبادت‌هایی که برای حاجت ذکر شده اگر بخواهند تثبیت بکنند، تأیید بکنند، برسند به حاجت خودشان بلاشک، ملتفت باشند بعد از طلب حاجت و دعاها و نمازها، بروند به سجود، در سجود سعی کنند بال مگسی تر بشود چشم1، [این آمدن اشک]علامت این استکه مطلب تمام شد(بدین معنا که این دعا و مناجات مورد قبول قرار گرفته)، بله، چیزی که هست عینک ما درست و صاف نیست٢، ما نمی‌دانیم، ما از خدا فرض کنید خانه می‌خواهیم، خدا مصلحت نمی‌داند برای ما خانه‌ای را که ما می‌خواهیم، چکار می‌کند؟! باطل می‌کند دعای این را؟! نخیر! بالاتر از آنرا می‌دهد! [مثلا]به ملک می‌فرماید چندسال بر عمر این بیفزا !، [اما] این بیچاره فکر می‌کند این همه زحمت کشیده آخر اثری (نتیجه‌ای) از خانه و از دعای خودش ندید!! و دعایش مستجاب نشد؛ نمی‌فهمد بالاتر از استجابت این دعا را به او داده‌اند. حین اجابت، حسن‌ظن به خدا باید داشته باشید عینکت باید واسع باشد، صاف باشد، کدورت نداشته باشد.

1.کنایه از اشک ریختن.٢.کنایه از گناه و تاریکی قلب.

هر روز زیارت عاشورا می‌خواند با صد لعن و صد سلام

سیره آیت‌الله بهجت در خواندن و مداومت بر زیارت عاشورا

سال‌ها از دوری‌ او از کربلا می‌گذشت. دل در حریم سید شهیدان علیه‌السلام مدام در طواف بود و زبان هر روز درودهای بسیاری از عمق وجود بر اباعبدالله علیه‌السلام و یاران و اهل‌بیت مظلومش می‌فرستاد؛ ولی گویا قلبِ واله و شیدای او به این‌ها راضی نمی‌شد. وقتی باخبر می‌شد کسی راهی کربلاست، مبلغی به او می‌داد و از او می‌خواست که به نیت‌هایی که دارد، برایش زیارتی بخواند.

هر روز زیارت عاشورا می‌خواند با صد لعن و صد سلام. می‌فرمود:

خدا چه برکتی به امام‌ حسین داده، به این دستگاه داده، به این راه داده که اگر کسی زیارت عاشورا را بخواند و مداومت کند، در روز قیامت محشور می‌شود درحالی‌که مُلَطَّخاً بِدَمِه (آغشته به خون امام‌حسین علیه‌السلام) است.

 با گفتن این جمله‌ها، حالش تغییر می‌کرد و اشک در چشمانش حلقه می‌زد.

رحمت واسعه، ص٢٢