بهلول دانا

روزی هارون‌الرشید از بهلول پرسید: آخرت مرا چگونه می‌بینی؟ گفت: «إنَّ الأبرارَ لَفی نَعیمٌ و اِنَّ الفُجّارَ لَفی جَحیمٌ» قطعا نیکوکاران در بهشت و بدکاران در جهنم‌اند. هارون گفت: پس خویشاوندی من با رسول خدا چه می‌شود؟ بهلول پاسخ داد: «فِاذا نُفِخَ فی الصُّورِ فَلا اَنسابَ بَینَهُم» هنگامی که در صور دمیده شود، نسبی در بین نخواهد بود. و تو بدون عمل نیک بهره‌ای نخواهی داشت. هارون گفت: پس شفاعت پیامبر (ص) چه می‌شود؟ بهلول چنین خواند: «مَن ذَا الذی یَشفَعُ عِندَه اِلا بِإذنِه» کیست آن کسی که نزد خدا شفاعت کند مگر به اذن خدا. یعنی از تو شفاعت نمی‌شود. اشک هارون جاری شد و گفت: آیا عمل من سودی به حالم ندارد؟ بهلول گفت: «فمَن یَعمَل مِثقَالَ ذَرّهٍ خَیراً یَرهُ و مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرّهٍ شَراً یَرَهُ» هر کس به قدر ذره‌ای کار نیک یا بد انجام دهد، نتیجه‌اش را خواهد دید. هارون گفت دستور می‌دهم هر روز خرجی‌ات را بدهند. بهلول گفت: خدایی که مرا خلق کرده فراموشم نخواهد کرد و از نزد هارون رفت.

مثل برف!

برف را ببین! اگر تند و شلاقی ببارد، نمی نشیند. برف وقتی می نشیند که آرام و نرم ببارد. حرف هم مثل برف است; اگر به قول قرآن کریم نرم و لین باشد بر دل می نشیند و دلنشین خواهد شد. به همین خاطر خداوند به موسی و هارون فرمود: حال که پیش فرعون می روید با او نرم سخن بگویید.
«فقُولا لَهُ قَولاً لَیِّناً» طه / 44

سفر مشهد

شیخ منصور انصاری، برادر شیخ انصاری است. شیخ منصور در زمان مرجعیت عامّه برادرش، به قصد زیارت، عازم مشهد مقدس رضوی گشت. هنگام حرکت، شیخ انصاری به او فرمود: در این سفر، خواه‌ناخواه، بین تو شاه و امرای دولت ایران ملاقاتی روی خواهد داد؛ ولی مواظب باش عزّت نفس را از دست ندهی و از آنها پولی قبول کنی و بدین وسیله خود را بنده آنان سازی! و الّا اگر چیزی از ایشان پذیرفتی، دیگر پیش من میا و در بازگشت از مشهد در دزفول بمان.

خوشی واقعی

یکی از شاگردان مرحوم آیت‌الله حاج رحیم ارباب «ره» می‌گوید: هر گاه آیت‌الله ارباب از سفری باز می‌گشت و کسی از ایشان می‌پرسید: خوش گذشت؟ وی در جواب می‌فرمودند: خوشی آن است که نگذرد.

مهربان باش!

به علامه (طباطبایی) عرض کردم آقا! من عجول وبی صبرم، حوصله معطلی ندارم! در یک جمله برایم عصاره همه #معارف_اسلام را بیان کنید! خنده ملیحی کرد و فرمود: با همه مهربان باش!