حتما بخونید
داستان افسانه ای قلعه ی زنان وفادار”
در شهر وینسبرگ آلمان قلعه ای وجود دارد به نام زنان وفادار که داستان جالبی دارد و مردم آنجا با افتخار آنرا تعریف میکنند..

در سال 1140 میلادی شاه کنراد سوم شهر را تسخیر میکند و مردم به این قلعه پناه می برند و فرمانده دشمن پیام میدهد که حاضر است اجازه بدهد فقط زنان و بچه ها از قلعه خارج شوند و به رسم جوانمردی با ارزش ترین دارایی خودشان را هم بردارند و بروند
به شرطی که به تنهایی قادر به حمل آن باشند..

قیافه فرمانده دیدنی بود وقتی دید
هر زنی شوهر خودش را کول کرده
و دارد از قلعه خارج میشود …!

زنان مجرد هم پدر یا برادرشان را حمل میکردند..

شاه خنده اش میگیرد، اما خلف وعده نمی کند و اجازه میدهد بروند..

و این قلعه از آن زمان تا به امروز به نام “قلعه زنان وفادار” شناخته میشود..

اینکه با ارزش ترین چیز زندگی مردم آنجا پول و چیزهای مادی نبود
و اینکه اینقدر باهوش بودند
که زندگی عزیزان خود را نجات دادند تحسین برانگیز است..

داستان کوتاه مسلمان و کافر

مردی مسلمان ، همسایه ای کافر داشت …!!!
هر روز و هر شب ، همسایه ی کافر را لعن و نفرین می کرد …!
خدایا … جان این همسایه ی کافر مرا بگیر و مرگش را نزدیک کن …! طوری که مرد کافر می شنید
زمان گذشت و آن فرد مسلمانی که نفرین میکرد ، خودش بیمار شد …!!!
دیگر نمی توانست غذا درست کند …!
ولی غذایش در کمال تعجب سر موقع در خانه اش حاضر می شد …!
مسلمان سر نماز می گفت : خدایا ممنونم که بنده ات را فراموش نکردی ، غذای مرا در خانه ام حاضر و ظاهر میکنی و لعنت بر آن کافر خدانشناس که تو را نمی شناسد …!!!

روزی از روزها که می خواست برود و غذا را بردارد ، دید این همسایه ی کافر است که برایش غذا می آورد …!!!
از آن شب به بعد مرد مسلمان قصه دیگری سر نماز می گفت …!
خدایا ممنونم که این مرتیکه ی شیطان را وسیله کردی که برای من غذا بیاورد …!
من تازه حکمت تو را فهمیدم که چرا جانش را نگرفتی

جهل امری ذاتی است که با هیچ صراطی ، راهش تغییر نمی کند …

داستان کوتاه
انتخاب همسر شاهزاده؛
“گل صداقت در دانه عقیم”

دویست و پنجاه سال پیش از میلاد؛ در چین باستان، “شاهزاده ای” تصمیم به ازدواج گرفت.

با مرد “خردمندی” مشورت کرد و تصمیم گرفت تمام دختران جوان منطقه را دعوت کند، تا دختری سزاوار را “انتخاب کند.”
وقتی خدمتکار پیر قصر، ماجرا را شنید غمگین شد چون دختر او هم مخفیانه “عاشق شاهزاده” بود.

دختر گفت او هم به آن مهمانی خواهد رفت.
مادر گفت: تو شانسی نداری، نه “ثروتمندی” و نه خیلی “زیبا.”

دختر جواب داد: می دانم که شاهزاده هرگز مرا انتخاب نمی کند، اما “فرصتی” است که دست کم یک بار او را از نزدیک ببینم.

“روز موعود” فرا رسید و همه آمدند.

شاهزاده رو به دختران گفت:
به هر یک از شما “دانه ای” می دهم، کسی که بتواند در عرض شش ماه “زیباترین گل” را برای من بیاورد، “ملکه” آینده چین می شود.
همه دختران دانه ها را گرفتند و بردند. “دختر پیرزن” هم دانه را گرفت و در “گلدانی کاشت.”

سه ماه گذشت و هیچ گلی “سبز نشد،” دختر با باغبانان بسیاری صحبت کرد و راه “گلکاری” را به او آموختند، اما بی نتیجه بود، “گلی نرویید.”

“روز ملاقات” فرا رسید، دختر با گلدان خالی اش منتظر ماند و دیگر دختران هر کدام گل بسیار زیبایی به رنگها و شکلهای مختلف در گلدانهای خود داشتند.

لحظه موعود فرا رسید “شاهزاده” هر کدام از گلدانها را با دقت “بررسی” کرد و در پایان اعلام کرد “دختر خدمتکار"” همسر آینده” او خواهد بود!!

همه “اعتراض” کردند که شاهزاده کسی را انتخاب کرده که در گلدانش هیچ گلی سبز نشده است.

شاهزاده توضیح داد:
این دختر تنها کسی است که گلی را به ثمر رسانده که او را “سزاوار” همسری امپراتور می کند؛

? *گل صداقت …* ?

همه دانه هایی که به شما دادم “عقیم” بودند، امکان نداشت گلی از آنها سبز شود!

داستان واقعی عشق جوان فقیر کارگر
و خانوم صاحب کار زیبا و مومنه

یکی از صاحب کار ها یکی از زنان باحجاب بود همیشه نقاب به صورت داشته و خیلی هم مذهبی بود. او می خواست مسجدى بنا کند .
به همه کارگران و معماران اعلام کرد دستمزد شما را دو برابر مى دهم ولى شرطش این است که فقط با وضو کار کنید و در حال کار با یکدیگر مجادله و بد زبانى نکنید و با احترام رفتار کنید. و اخلاق اسلامى و یاد خدا را رعایت کنید . او به کسانى که به وسیله حیوانات مصالح و بار به محل مسجد می‌آورند علاوه بر دستور قبلى گفت سر راه حیوانات آب و علوفه قرار دهید و این زبان بسته ها را نزنید و بگذارید هرجا که تشنه و گرسنه بودند آب و علف بخورند . بر آنها بار سنگین نزنید و آنها را اذیت نکنید . اما من مزد شما را دو برابر مى دهم ..
خانوم صاحب کار هر روز به سرکشی کارگران به مسجد میرفت؛ روزى طبق معمول براى سرکشى کارها به محل مسجد رفت بود، در اثر باد مقنعه و حجاب او کمى کنار رفت و یک کارگر جوانى چهره او را دید . جوان بیچاره دل از کف داد و عشق خانوم صاحب کار صبر و طاقت از او ربود تا آنجا که بیمار شد و بیمارى او را به مرگ نزدیک کرد. چند روزی بود که به سر کار نمی رفت0 و خانوم صاحب کار حال او را جویا شد . به او خبر دادند جوان بیمار شده لذا به عیادت او رفت..
چند روز گذشت و روز به روز حال جوان بدتر میشد. مادرش که احتمال از دست رفتن فرزند را جدى دید تصمیم گرفت جریان را به گوش خانوم صاحب کار برساند .وگفت اگر جان خودم را هم از دست بدهم مهم نیست. او موضوع را به خانوم گفت و منتظر عکس العمل او بود. خانوم بعد از شنیدن این حرف با خوشرویى گفت: این که مهم نیست چرا زودتر به من نگفتید تا از ناراحتى یک بنده خدا جلوگیرى کنیم؟ و به مادرش گفت برو به پسرت بگو من براى ازدواج با تو آماده هستم ولى قبل از آن باید دو کار صورت بگیرد . یکى اینکه مهر من چهل روز اعتکاف توست در این مسجد تازه ساز . اگر قبول دارى به مسجد برو و تا چهل روز فقط نماز و عبادت خدا را به جاى آور. و شرط دیگر این است که بعد از آماده شدن تو . من باید از شوهرم طلاق بگیرم . حال اگر تو شرط را مى پذیرى کار خود را شروع کن.

جوان عاشق وقتى پیغام صاحب کارش را شنید از این مژده درمان شد و گفت چهل روز که چیزى نیست اگر چهل سال هم بگویى حاضرم . جوان رفت و مشغول نماز در مسجد شد به امید اینکه پاداش نماز هایش ازدواج و وصال همسری زیبا باشد . روز چهلم خانوم صاحب کار قاصدى فرستاد تا از حال جوان خبر بگیرد تا اگر آماده است او هم آماده طلاق باشد . قاصد به جوان گفت فردا چهل روز تو تمام مى شود و خانوم منتظر است تا اگر تو آماده هستى او هم شرط خود را انجام دهد . جوان عاشق که ابتدا با عشق صاحب کارش به نماز پرداخته و حالا پس از چهل روز حلاوت نماز کام او را شیرین کرده بود جواب داد : به خانم بگوید اولا از شما ممنونم و دوم اینکه من دیگر نیازى به ازدواج با شما ندارم. قاصد گفت منظورت چیست؟ مگر تو عاشق خانوم نبودى ؟؟ جوان گفت آنوقت که عشق ایشان من را بیمار و بى تاب کرد هنوز با معشوق حقیقى آشنا نشده بودم ، ولى اکنون دلم به عشق خدا مى طپد و جز او معشوقى نمى خواهم . من با خدا مانوس شدم و فقط با او آرام میگیرم. اما از خانوم هم ممنون هستم که مرا با خداوند آشنا کرد و او باعت شد تا معشوق حقیقى را پیدا کنم . . و آن جوان شد اولین پیش نماز مسجد گوهر شاد و کم کم مطالعات و درسش را ادامه داد و شد یک فقیه کامل و او کسی نیست جز آیت اله شیخ محمد صادق همدانی
وان خانوم هم ملکه مومنه خانوم گوهرشاد بانو
(همسرشاهرخ میراز و عروس امیر تیمور گورکانی)بودن که در کنار حرم مطهر رضوی مشغول ساخت مسجد گوهرشاد بودن

روحشون شاد

خزیمة و پادشاه روم

«خزیمة ابرش» پادشاه عرب بدون مشورت پادشاه روم که از دوستان صمیمی وی بود کاری انجام نمی داد رسولش را به نزد او فرستاد، و از او درباره فرزندانش مشورت و نظر خواست.

او در نامه اش نوشت: من برای هر یک از دختران و پسران خویش مالی زیاد و ثروتی فراوان قرار دادم که بعد از من درمانده و مستمند نشوند. صلاح شما در این کار چیست؟

پادشاه روم جواب فرستاد که: ثروت، معشوق بی وفاست و دوام ندارد، بهترین خدمت به فرزندان این است که، آنان را از مکارم اخلاق و خویهای پسندیده برخوردار کنید، تا در دنیا سبب دوام دولت و در آخرت سبب غفران باشد.