استاد فاطمی نیا : ?

◀️امام سجاد علیه السلام ?
? سائلی را دیدند که روز عرفه دست نیاز به بندگان خدا دراز کرده است. ?
? خطاب به او فرمودند ? تعجب میکنم در روزی که ? حتی کودکانی هم که در رحم های مادرانشان هستند، امید به رحمت خدا دارند و تو از مردم طلب میکنی‼️
?نمک وچاشنی روز عرفه توسل به حضرت مسلم بن عقیل رحمه الله است که درچنین روزی به شهادت رسیدند.

? حاج اسماعیل دولابی :

در طواف کعبه و سعی بین صفا و مروه اگر تو را هل دادند و چند قدم جلو رفتی، باید برگردی و با ارادهی خودت مجدّداً بروی.

در راه خدا با تحریک و فشار دیگران نباید راه رفت؛ با خواست خود باید طی طریق کرد.

فرار کنیم از حرام

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ?

خدا نکند حرام در نزد انسان زینت داده شود. این بیماری قلبی است که انسان بدان مبتلا می شود. و با وجود راه‌های حلال که نیازش را برآورده می‌کند خود را به حرام گرفتار می‌نماید! انسان می‌تواند به اختیار خویش، هم‌نشین سلمان، و یا ابوجهل گردد.
در محضر بهجت، ج١، ص ٢٩٨

ای سالک شب و روز را مقداری به فکر بپرداز و ببین این پدر ومادر به این خوبی را چه کسی به تو داده
این بدن سالم را این عقل سالم را این همه نعمت را چه کسی به تو داده 
کسی که تعلق و تفکر نداشته باشد رشد ندارد 

و شب بعد از نماز مغرب بنشین و فکر کن اگر چیزهایی که به فکرت آمد قشنگ بود شکر کن و صلوات بفرست و اگر زشتی به فکرت امد استغفار کن هرچه را قشنگ دیدی بدان سببش خدا است و هر چه را زشت دیدی چه دیگران چه خودت را استغفار کن و ببخش تا همه را زیبا ببینی و خوب است فکرهای هر شب و هرچه به خاطرت آمد را در دفترچه ای بنویسی همه چیز که خدا داده و همه چیز که خودت کردی چه زشت و چه زیبا.  

لازم نیست از زندگی دست بکشی و خلوت کنی اگر هر شب یک ربع فکر کنی کم کم همه وقت هایت را میگیرد و به هر کاری که مشغول باشی  دائما در فکر خدا هستی و این فکر مانع کارهای دنیویت نخواهد شد یا  درها را روی خود ببندی همان یک ربع تفکر و تعلق در مورد اینکه 

کجا بوده ای؟
الان کجا هستی؟ 
و نهایتا به کجا خواهی رفت؟ 
 کافی است فکر کنی  همه چیز پیدا میشود.

تشرفات خدمت امام زمان عج

️ تشرف یک دلاک

عالم ثقه شیخ باقر کاظمی مجاور نجف اشرف از شخص صادقی که دلاک بود نقل کرد که او گفت:

مرا پدر پیری بود که در خدمتگذاری او کوتاهی نمی‌کردم، حتی برای او آب در مستراح حاضر می‌کردم و می‌ایستادم تا بیرون بیاید،
و همیشه مواظب خدمت او بودم مگر شب چهارشنبه که به مسجد سهله می‌رفتم، تا امام زمان علیه السلام را ببینم.

شب چهارشنبه آخری برایم میسر نشد مگر نزدیک مغرب، پس تنها و شبانه راه افتادم.

ثلث راه باقی مانده بود و شب مهتابی بود، ناگاه شخص اعرابی را دیدم که بر اسبی سوار است و رو به من کرد.

در نفسم گفتم: زود است که این عرب مرا برهنه کند. چون به من رسید به زبان عربی محلی با من سخن گفت و از مقصد من پرسید!

گفتم مسجد سهله می‌روم.

فرمود: با تو خوردنی همراه هست؟
گفتم: نه

فرمود: دست خود را داخل جیب کن!
گفتم: چیزی نیست

دوباره فرمود:
خوردنی داخل جیب تو است

دست در جیب کردم، مقداری کشمش یافتم که برای طفل خود خریده بودم و فراموش کردم به فرزندم بدهم.

آنگاه سه مرتبه فرمود:
توصیه می‌کنم پدر پیر خود را خدمت کن، آنگاه از نظرم غائب شد.

بعدها فهمیدم که او امام زمان علیه السلام بود و حضرت حتی راضی نیست که شب چهارشنبه هم برای رفتن به مسجد سهله، ترک خدمت پدر کنم.

سه مرتبه فرموده بود:
پدر پیر خود را خدمت کن.

منتهی الامال
نجم الثاقب