ای سالک شب و روز را مقداری به فکر بپرداز و ببین این پدر ومادر به این خوبی را چه کسی به تو داده
این بدن سالم را این عقل سالم را این همه نعمت را چه کسی به تو داده 
کسی که تعلق و تفکر نداشته باشد رشد ندارد 

و شب بعد از نماز مغرب بنشین و فکر کن اگر چیزهایی که به فکرت آمد قشنگ بود شکر کن و صلوات بفرست و اگر زشتی به فکرت امد استغفار کن هرچه را قشنگ دیدی بدان سببش خدا است و هر چه را زشت دیدی چه دیگران چه خودت را استغفار کن و ببخش تا همه را زیبا ببینی و خوب است فکرهای هر شب و هرچه به خاطرت آمد را در دفترچه ای بنویسی همه چیز که خدا داده و همه چیز که خودت کردی چه زشت و چه زیبا.  

لازم نیست از زندگی دست بکشی و خلوت کنی اگر هر شب یک ربع فکر کنی کم کم همه وقت هایت را میگیرد و به هر کاری که مشغول باشی  دائما در فکر خدا هستی و این فکر مانع کارهای دنیویت نخواهد شد یا  درها را روی خود ببندی همان یک ربع تفکر و تعلق در مورد اینکه 

کجا بوده ای؟
الان کجا هستی؟ 
و نهایتا به کجا خواهی رفت؟ 
 کافی است فکر کنی  همه چیز پیدا میشود.