داستان بسیار آموزنده
در بنى اسرئیل عابدى بود که دنبال کارهاى دنیا هیچ نمى رفت و دائم در عبادت بود، ابلیس صدایى از دماغ خود در آورد که ناگاه جنودش جمع شدند، به آنها گفت :
چه کسى از شما فلان عابد را براى من مى فریبد؟ یکى از آنها گفت : من او را مى فریبم .
ابلیس پرسید: از چه راه ؟ گفت : از راه زن ها. شیطان گفت : تو اهل او نیستى و این ماءموریت از تو ساخته نیست ، او زنها را تجربه نکرده است . دیگرى گفت : من او را مى فریبم . پرسید: از چه راه بر او داخل مى شوى ؟ گفت : از راه شراب ، گفت : او اهل این کار نیست که با اینها فریفته شود. سومى گفت : من او را فریب مى دهم ، پرسید: از چه راه ؟ گفت : از راه عمل خیر و عبادت ! ، شیطان گفت : برو که تو حریف اویى و مى توانى او را فریب دهى .
آن بچه شیطان به جایگاه عابد رفت و سجاده خود را پهن کرده ، مشغول نماز شد، عابد استراحت مى کرد، شیطان استراحت نمى کرد. عابد مى خوابید، شیطان نمى خوابید و مدام نماز مى خواند، بطورى که عابد عمل خود را کوچک دانست و خود را نسبت به او پست و حقیر به حساب آورد و نزد او آمده ، گفت : اى بنده خدا به چه چیزى قوت پیدا کرده اى و اینقدر نماز مى خوانى ؟ او جواب نداد، سؤ ال سه مرتبه تکرار شد که در مرتبه سوم شیطان گفت : اى بنده خدا من گناهى کرده ام و از آن نادم و پشیمان شده ام ؛ یعنى توبه کرده ام ، حال هرگاه یاد آن گناه مى افتم به نماز قوت و نیرو پیدا مى کنم .
عابد گفت : آن گناه را به من هم نشان بده تا من نیز آن را مرتکب شوم و توبه کنم که هر گاه یاد آن افتادم بر نماز قوت پیدا کنم . شیطان گفت : برو در شهر فلان زن فاحشه را پیدا کن و دو درهم به او بده و با او زنا کن . عابد گفت : دو درهم از کجا بیاورم ؟ شیطان گفت : از زیر سجاده من بردار. عابد دو درهم را برداشت و راهى شهر شد.
عابد با همان لباس عبادت در کوچه هاى شهر سراغ خانه آن زن زناکار را مى گرفت . مردم خیال مى کردند براى موعظه آن زن آمده است ، خانه اش را نشان عابد دادند. عابد به خانه زن که رسید، مطلب خود را اظهار نمود. آن زن گفت : تو به هیئت و شکلى نزد من آمده اى که هیچ کس با این وضع نزد من نیامده است جریان آمدنت را برایم بگو، من در اختیار تو هستم . عابد جریان خود را تعریف نمود. آن زن گفت : اى بنده خدا! گناه نکردن از توبه کردن آسانتر است وانگهى از کجا معلوم که تو توفیق توبه را پیدا کنى ، برو، آن که تو را به این کار راهنمایى کرده شیطان است . عابد بدون آن که مرتکب گناهى شود برگشت و آن زن همان شب از دنیا رفت ، صبح که شد مردم دیدند که بر در خانه اش نوشته که بر جنازه فلان زن حاضر شوید که اهل بهشت است ! مردم در شک بودند و سه روز از تشییع خوددارى کردند، تا خدا وحى فرستاد به سوى پیامبرى از پیامبرانش که برو بر فلان زن نماز بگزار و امر کن مردم را که بر وى نماز گزارند. به درستى که من او را آمرزیده ام ، و بهشت را بر او واجب گردانیدم ؛ زیرا که او فلان بنده مرا از گناه و معصیت بازداشت .

روح انسانی در عالم مجرّدات پیش از ورود به دنیا حقیقت زیبایی و حُسن مطلق را بی پرده و مشاهده نموده است . پس در این دنیا چون حسن ظاهری و مجازی را می بیند ، از آن جمال مطلق که در پیش با آن آشنا شده بود یاد می کند . غم هجران به او دست می دهد و هوای عشق او را بر می دارد ، فریفته جمال می شود و همانند مرغی است که می خواهد از قفس عالم طبع پرواز کند . بنابراین عواطف و عوامل محبت همه همان شوق لقای حق است .

اما عشق جسمانی مانند حُسن صوری مجازی است ، اما عشق حقیقی سودایی است که بر سر حکیم می زند . هم چنانکه عشق مجازی سبب خروج جسم از عقیمی و تولد فرزند و مایه بقای نوع است ، عشق حقیقی نیز روح و عقل را از عقیمی رهایی داده مایه ی ادراک اشراقی و دریافتن زندگانی جاودانی یعنی نیل به معرفت جمال حقیقت و خیر مطلق و زندگانی روحانی می گردد .

آدمی به کمال و دانش آنگاه می رسد که به تعقل واصل و به مشاهده جمال او نائل آید .

عشق ها گر زین سر و گر زان سر است
عاقبت ما را بدان شَه رهبر است

✅ امام عسکری (علیه السلام) می‌فرماید: «السفر الی الله لایمکن الا بامتطاء اللیل». سفر به سوی خدا ممکن نیست؛ مگر اینکه سحرها بلند شوی.

باید سحرها برای نماز شب بیدار شوید ولو اینکه مختصر بخوانید. سیصد مرتبه «العفو» نمی‌خواهد، استغفار نمی‌خواهد.
(فقط استغفار در شب های جمعه را چون ذیل‌آیه‌‌ی"وبالاسحار هم یستغفرون” روایت وارد شده ترک نفرمایید).

همین اسکلت نماز شب را هم اگر انجام دهید نتایجی خواهد داشت،
ان شاءالله. پروردگار مساعدت خواهد کرد.
آیةاللّه حق شناس

غربزدگی یعنی درکشوری بافرهنگ غنی وچندهزارساله وسرشار از نمادهای ملی
در کیش برج ایفل نمادکشورفرانسه را بسازی و مراسم بگیری
فقط کافی است فرض کنید نماد کعبه در ایران ساخته میشد

اینجا نقطه پایانی هر متجاوزی به ایران است دلیران تنگستان