سوالاتِ خانمی که به حجاب علاقه نداره؛

•چرا باید حجاب اجباری باشه؟
•چرا خانوما نمی‌تونن آزادانه هر لباسی که دوست دارن بپوشن؟
•به من چه یه سری از مردا چشم ناپاک دارن؟

پاسخ:
حجاب هم برای مرد هست و هم برای زن ولی چرا تاکید بیشتر برای خانم هاست؟

بذارید با یک مثال این رو بگم؛ قوانین راهنمایی و رانندگی هم برای خودروهاست و هم برای موتورسیکلت‌ها ولی پلیس روی موتورسیکلت‌ها حسّاس‌تره.
•چرا؟!
«خب ساده ست، چون توی تصادف موتورسوارها بیشتر آسیب می بینند.»

با همین مثال جواب این سوالتون رو هم میدم که فرمودین به ما چه مردها چشمای ناپاک دارند؟

در تصادف رانندگی بین موتور و خودرو ،فرض کنیم خودرو مقصّر هستش ولی کی بیشترین خسارت رو می‌بینه؟ خب معلومه “موتورسوار". چون وسیله نقلیه ش بدنه‌ای نداره.
پس درسته یه سری از مردها مریض هستند و مشکل دارن ولی خانم ها بیشتر ضرر می‌کنن و آسیب می بینن…

همونطور که قوانین راهنمایی و رانندگی، برای حفظ جان و مال مردم در هنگام رانندگی وضع شده، حجاب هم برای محافظت از زنان و مردان وضع شده.

زن در نزد خداوند موجود عزیزی هست و برای حفاظت از اون خداوند یه سری قوانین رو وضع کرده…

ببینید؛ یک نفر سرعت غیر مجاز داره خب پلیس این راننده رو جریمه و اِعمال قانون می‌کنه… کار پلیس به خاطر خودِ راننده و حفظ جان و مال اون هستش و البته به خاطر دیگران که تو همون جاده هستن چون احتمال داره جان و مال اون‌ها هم بر اثر تصادف که به‌خاطر سرعت غیر مجازِ راننده ای که اتفاقا از اجباری بودن قوانین ناراحته، به خطر بیفته.

درسته ماشینِ خودشه، مالِ خودشه اختیارش رو داره… ولی قانون و پلیس بهش اجازه نمیده سرعتش رو از یه حدی بالاتر ببره چون هم خودش آسیب می‌بینه هم به دیگران آسیب می‌زنه.
این در مورد حجاب هم صادقه،درسته هر کسی یه ماشین داره، یک جسم اختصاصی داره… ولی ما همه توی یه جاده‌ایم، توی یک جامعه هستیم و این جاده یعنی این دنیا یه قوانینی داره که همه باید رعایت کنن و هر کس رعایت نکنه اعمال قانون می‌شه ،جریمه می‌شه هم به‌خاطر خودش و هم به‌خاطر دیگران.

درسته بدن خودتونه اما پوشیدن هر نوع لباسی در جامعه برای ما مجاز نیست و این به خاطر اثر اجتماعی که بر خودمون و دیگران میزاره هستش، البته زن و مرد می‌تونن توی خونه و برای خودشون و همسرشون هر لباسی بپوشن و این مانعی نداره چون دیگه خطری تهدیدشون نمی کنه.

حضرت آیت الله بروجردی می فرمودند:
در بروجرد مبتلا به درد چشم سختی بودم هر چه معالجه کردم رفع نشد. حتی اطباء آنجا از بهبودی چشم من مایوس شدند. تا آنکه روزی در ایام عاشورا که معمولاً دستجات عزاداری به منزل ما می آمدند ،نشسته بودم اشک می ریختم. درد چشم نیز مرا ناراحت کرده بود. در همان حال گویا به من الهام شد از آن گل هایی که بسر و صورت اهل عزا مالیده شده بود به چشم خود بکشم. مقداری گل از شانه و سر یک نفر از عزاداران به طوری که کسی متوجه نشود گرفتم و به چشم خود مالیدم. فوراً در چشم خود احساس تخفیف درد کردم. و به این نحو چشم من رو به بهبودی گذاشت تا آنکه بکلی کسالت آن رفع شد. بعداً نیز در چشم خود نور و جلائی دیدم که محتاج به عینک نگشتم.
? در چشم معظم له تا سن هشتاد سالگی ضعف دیده نمی شد و اطباء حاذق چشم اظهار تعجب نموده و می گفتند: به حساب عادی ممکن نیست شخصی که مادام العمر از چشم این همه استفاده خواندن و نوشتن برده باشد باز در سن هشتاد و نه سالگی محتاج به عینک نباشد.

? مردان علم در میدان عمل، جلد1

آیت الله انصـــاری (ره):

پس از انـجام واجـبات و ترڪ
محرمات هیچ عملی از قضــای

#حاجت مومن و ایجادمسرت
و ابتهاج در قلب‌مومن نیکوتر
و مـــوثرتر نیست

پند لقمان حکیم به فرزندش
ای جان فرزند؛
هزار حکمت آموختم که از آن، چهارصد حکمت انتخاب کردم و از آن چهارصد، هشت کلمه برگزیدم که جامع کلمات است؛

دو چیز را هرگز فراموش مکن؛
“خدا” و “مرگ” را.

دو چیز را همیشه فراموش کن؛
“هنگامی که به کسی خوبی کردی”
“زمانی که از کسی بدی دیدی”

هر گاه به مجلسی وارد شدی"زبان نگه دار”
اگر به سفره ای وارد شدی"شکم نگه دار”
وقتی وارد خانه ایی شدی"چشم نگه دار”
و زمانی که برای نماز ایستادی"دل نگه دار”

به مرحوم آیت الله بهجت گفتند:
کتابی در
زمینه اخلاق معرفی کنید
فرمود: لازم نیست
یک کتاب باشد
یک کلمه کافیست
که بدانی ” خدا ” می بیند..