? ‍ چرا در زندگی مشکلات داریم؟ ? ‍

یک کسی رفته بود خدمت عارفی به نام سید محمدجواد انصاری همدانی، از ایشون دستورالعملی، وردی خواست، آیت الله انصاری به ایشون فرمودند: تو که با همسرت بد صحبت میکنی! بی ادبی میکنی! از من ذکر و دستورالعمل میخواهی؟ برو آن را اصلاح کن! تو آنجا گیر داری، پاهات لنگ هست.

کسی که نمی تواند چشمش را کنترل بکند، غافل از این که این چشم محل ورود تیر های سمی شیطان و دروازه ورودی بسیاری از گناهان است، چطور میخواهد بگوید که من دنبال ذکر هستم.

یک کسی مسافر کشی می کرد، یکی از اساتید ما مشهد بود، رفت سوار ماشینش شد، دید که کسی دیگر سوار ماشین او شد و راننده از او دو سه برابر کرایه اضافی گرفت، اونم در شهر امام رضا علیه السلام. ائمه علیهم السلام باب الله هستند. در یکی از شب های قدر که شما قرآن به سر میگیرید، یعنی باب ورودیه قرب خدا، باب معصوم است. مگر ما در دعای ندبه نداریم که (این باب الله الذی منه یؤتى) قرب به خدا به جز این ها, میسر نمیشود. «ولی نعمت ما» امام رضاست. سه برابر از اون شخص غریب کرایه گرفت، آیا میشود سوال کرد که در این معادله، جای خدا کجاست؟ یعنی خداوند روز می تواند رزق دهد و شب نمی تواند؟! یعنی دین ما ناقص است؟ (نعوذ بالله) نمیتواند رزق بدهد؟!

بالاخره مسافر زودتر از استاد ما پیاده شد و در رو محکم بست و رفت، چون به ماجرا پی برده بود.
حالا این راننده خوشمزگی اش گل کرد… گفت: حاج آقا مدتی هست که گره به کارم افتاده است، دست به طلا میزنم سنگ میشود،
گره پشت گره…
(راننده) میگوید رفتم نزد عارفی! گفتم یک ذکری، وردی به من بگویید تا زندگی من رونق پیدا بکند! اون عارف به من دستورالعملی داد و هنوز مشغولم ولی نتیجه ای نگرفتم…
به او گفتم: فلانی، عجب حرفایی میزنی، پنج دقیقه پیش، جلوی چشم من، یک مسافر غریب رو نقره داغش کردی! کجاست انصاف و مردانگی؟
این ظلم ها را از زندگی خودت قیچی کن، تا خدا از در و دیوار به تو برکت بدهد.
➖ برکت نمکیست که خدا باید در زندگی بپاشد، نه اینکه خودمان بیاییم و بازوی خودمان را رزاق کنیم!

آب کم جوی، تشنگی آور به دست
تـا بجـوشد آبـت از بـالا و پـست

تا وقتی برخلاف عبودیت عالم حرکت میکنیم، رزقمان تنگ میشود، رزقمان بسته میشود.
آن وقت امام سجاد(ع) میفرمایند: با این وضعم میخواهم بروم به قبر خودم؟ چه چیزی آماده کرده ام برای قبرم؟ من دارم اینجارو آباد میکنم! میلی هم برای مُردن ندارم… من دنیایم را آباد کردم و آخرتم را خراب و انسان طبیعتا دوست ندارد که از آبادی به خرابی برود! وقتی عمل صالحی ندارم، عمل با کیفیت و با نیت درست ندارم، خوب دلم نمی خواهد بروم به قبر!

- بیایید یک چلهِ( عبادت خالصانه 40 روزه) مردونهٔ ترک گناه بگیریم! مگر پیغمبر (ص) نفرمودند که بهترین راه ترک معاصی، چهل روز کنترل زبان و چشم و … است.