نتیجه خود بینی

شخصی سوار بر اسب خود عبور می کرد تا به نهری که در آن آب جاری بود رسید، هر چه کرد اسب از آب رد نشد، از اسب پیاده شد و پاچه های خود را بالا زد و میان آب رفت و دریافت که عمق آب بیشتر از نیم متر نیست، افسار اسب را کشید ولی اسب حرکت نکرد، با میخ طویله هر چه بر پشت و شکم اسب زد که از آب بگذرد اسب حرکت نکرد، هر چه فکر کرد فکرش برای حرکت دادن اسب به جائی نرسید، همچنان تلاش می کرد با ضربه و فشار، اسب را از نهر رد کند ولی اسب به پیش نمی رفت.

در این هنگام شخصی از دور پیدا شد و جلو آمد، به صاحب اسب گفت: من یک پیشنهاد می کنم اگر به آن عمل کنی، اسب از نهر می گذرد؟ پیشنهاد من این است که آب را با گل و خاک گل آلود کن، آنگاه اسب از نهر رد می شود.

او همین کار را کرد، اسب براحتی از آب گذشت. تعجب کنان از پیشنهاد کننده پرسید: راز این موضوع چیست؟ پیشنهاد کننده گفت: وقتی که آب صاف بود اسب عکس خود را در آب می دید، برای خود ننگ می دانست پاهای خود را روی خودش بگذارد، از این رو حرکت نمی کرد، ولی هنگامی که آب گل آلود شد دیگر خود را ندید، تا در او خود بینی بوجود آید و توقف کند، 

این مثال را برای این آوردند: تا بدانیم که خود بینی انسان را از حرکت به سوی رشد و هدف باز می دارد.