آدم حسود رشد خود را در نابودی دیگران می بیند و این اوج رذالت و پلیدی نفس است.
هرکسی را خدا بخواهد بالا می برد و هرکس بالا نمی رود ناشی از اعمال خود اوست.
ما نمی خواهیم باور کنیم که وقتی خدا کسی را عزیز کند، کاری از بشر بر نمی آید؛ مگر خودش کفران نعمت کند