ستاره 34 ساله آسمان کربلا و بزرگ ترین یار و یاور حسین علیه السلام.
عباس علیه السلام یعنی چهره درهم کشیده و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد.
او فرزند علی(علیه السلام) و برادر حسین(علیه السلام) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس(علیه السلام) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می دانست. او بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع ترین افراد لشگر می سپارند. او به اندازه ای محو یار شده بود که بر امواج دل انگیز آب روان، لب های خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس(علیه السلام) یکی دیگر از برگ های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.