یک گل وقتی شاداب و باطراوت است که لقمه های پاک در اختیارش قرار بگیرد: آب پاک، خاک پاک.

ما آدم ها هم همین طوریم، وقتی شاداب و سرزنده هستیم که مواظب لقمه هایمان باشیم.

مهمتر از غذای جسم، غذای روح ماست، چشم ها و گوش ها راههای نفوذ به روح ما هستند
در نتیجه چیزهایی که می‌بینیم و می‌شنویم میتوانند غذای روح ما باشند.
گوش سپردن به حرفهای ناامید کننده، غیبت، غذاهای کثیفی هستند که روح ما رو بیمار می‌کند و نمی‌گذارد ما با خدا ارتباط برقرار کنیم.

زباله به خورد روحتان ندید، اگر زباله بدید، خروجی شما هم چیزی جز زباله نخواهد بود. به چیزهایی که می‌بینید و می‌شنوید دقت کنید، چه چیزی از اونها دریافت می‌کنید؟

این است که قرآن کریم نصیحت می کند:

یعنی مردم لقمه های حرام را مصرف نکنید. چرا؟ چون افسرده می شوید، ناراحت می شوید، پژمرده می شوید، خشک می شوید. آزرده خاطر می شوید و آسیب می بینید.

🤍فلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾

پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد (۲۴)

سوره عبس آیه 24