« إنَّ مَعرِفةَ اللّه ِ عَزَّوجلَّ اُنسٌ مِن كُلِّ وَحشَةٍ»

🔅شناخت خدا، مونس هر تنهايى است و يار هر بى كسى.

وقتی “الله” تو زندگیت اومد دیگه ترس نمیاد.
این شخص هیچوقت احساس تنهایی نمیکنه.

❌نشاط زندگی این شخص مربوط به آدم هایی نیست که از نظر بدنی با او ارتباط دارند، چون ارتباطات روحی این انسان با بخش فوق عقلی اش کاملا حفظ شده.
او همه رو در کنار خودش داره 👈 و اگر در بخش های پایینی فقدانی ایجاد بشه، براش آزاردهنده نیست.

👤این شخص هیچ وقت احساس ذلت یا بی عزتی بهش دست نمیده. دیگه نمیگه فلانی با من قهر کرد، فلانی بمن توجه نکرد 😔 یا فلانی مرد… اصلا ذره ای احساس سرخوردگی یا تنهایی نمیکنه

♨️ کسی که خودش رو می شناسه تنهایی براش یه دروغه.

⚠️ اگر کسی در دنیا احساس ذلت و تنهایی کرد یا خودش رو کوچک دید معلومه هنوز با خود اصلی و خود جاودانه اش رفیق نشده.
سبک زندگی این آدم غلطه و باید یه تجدید نظر اساسی در ارتباطات، رفتارها و انتخاب هاش و خصوصا در “افکارش” داشته باشه.