بدگمانی و سوء ظن همچون سایه شومی است که اگر بر خانه ای بیفتند، روزگار آن خانواده را تباه می سازد.

این زن و شوهر هستند که باید هشیارانه برخورد کنند و مراقب باشند که چنین آفتی میان آنها رسوخ نکند.

بدگمانی اگر به موقع درمان نشود به یک بیماری روانی فاجعه بار تبدیل می شود که دودمان یک خانواده را بر باد می دهد.

زن و شوهر باید هوشیار باشند تا در دام این آفت گرفتار نشوند و اگر یکی از زوجین، نشانه هایی از این بیماری را در خود مشاهده کرد، در پی درمان و از بین بردن آن باشد.
در غیر این صورت این مسئله به یک وسواس روانی تبدیل می شود و درمان آن هم سخت تر می شود.
پس مطلوب تر این است که زن و شوهر به یکدیگر اهمیت دهند و نسبت به اعمال و روحیات یکدیگر توجه داشته باشند تا بتوانند در موقعیتهای مختلف، کنترل زندگی را در دستان خویش داشته باشند.