نگو بعد از مرگم کار خیر بکنید…

— یکی از سرمایه داران مدینه وصیت کرد که انبار خرمای او را پیامبر اکرم(ص) به بینوایان انفاق کند

—- پس از مرگ او، پیامبر اکرم(ص) تمام خرماها را به فقرا داد،

—آنگاه یکعدد خرمای خشکیده و کم مغز برداشت وبه مسلمانان فرمود:

—-سوگند به خدا که اگر خود این مرد، در زمان حیاتش این یک دانه خرما را به بدبخت و گرسنه ای میداد،

—- پاداش آن نزد پروردگار بیش از همه این انبار خرما بود که من به دست خود که پیامبر خدا هستم، به فقرا و بینوایان دادم.