اسارت بهتر از آزادى

جوانى عزب و بدون زن است، زیبا هم هست آن هم در نهایت زیبایى! به جاى اینکه او بخواهد برود سراغ زنها، زنها سراغ او مى آیند، روزى نیست که صدها نامه و صدها پیغام براى او نیاید، از همه بالاتر برجسته ترین زنان مصر، صددرصد عاشق او شده اند، شرایط کامجویى برایش فراهم است، تمام امکانات آماده، درها همه بسته، خطر جان برایش درست کرده است، زن به او مى گوید: یا کام مى دهى، یا به کشتنت خواهم داد و خون تو را خواهم ریخت.

با این شرایط یوسف چه مى کند؟ دست به دعا برمى دارد و عرض مى کند: «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ اِلَىَّ مِمَّا یَدعُونَنى اِلیهِ وَ اِلاّ تَصْرِفْ عَنّى کَیدَهُنَّ أَصْبُ اِلَیْهِنَّ: پروردگارا! زندان براى من از آنچه این زنها دارند مرا به سوى آن دعوت مى کنند بهتر است، خدایا! من را به زندان بفرست و به چنگال این زنها گرفتار نکن.» (یوسف/ 33)

انسان_کامل
علامه شهید مرتضی مطهری