همسرداری

? عیوب ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮاى هیچ ﮐﺲ ﺣﺘﻰ والدین ﺧﻮد یا ﻫﻤﺴﺮﺗﺎن بیان نکنید.

آیه ﻗﺮآن ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎید : ((ﻫﻦ ﻟﺒﺎس ﻟﮑﻢ))
یعنی زﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﻰ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاى ﻋﯿﻮب ﻣﺮدان ﺑﺎﺷد.
اگر از عیوب همسر خود بگویید در این صورت ﻫﻤﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺷﻤﺎ اﯾﺮادﮔﺮﻓﺘﻪ و زﯾﺒﺎﺋﻰ بیرونی زﻧﺪﮔﻰ ﺷﻤﺎ تهدید ﻣﻰ ﺷﻮد.
آﻧﻘﺪر بایستی در ﭘﻮﺷﺶ ﻋﯿﻮب همسر دقیق و ﺣﺴﺎس ﺑﺎشید ﮐﻪ ﺣﺘﻰ اﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﻗﺴﻢ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﻼن عیب را دارد ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرید ﮐﻪ خیر،شوهر من از این عیوب دور اﺳﺖ و اﯾﻨﻄﻮر نیست

? (آﺑﺮودارى از ﯾﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن دروغ ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻰ ﺷﻮد.)
ﺑﻨﺎبراین ? اوﻻ اﯾﺮادات ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﻪ ﮐﺴﻰ ﻧﮕﻮیید ? ﺛﺎنیا اﮔﺮ خواستید ﻫﻢ ﺑﮕﻮیید ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮدﺗﺎن آن ﻫﻢ در ﻣﺤﯿﻄﻰ آرام، ﺗﻨﻬﺎو ﺑﺎ ﻋﻄﻮﻓﺖ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﺎئید
اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﻰ از ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ ﻋﺎدت دارﻧﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎى زﻧﺎﻧﻪ ﺑﻌﻀﻰ از این ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎ را دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﺎیند ولکن ﻏﺎﻓﻞ از آﻧﻨﺪ
ﮐﻪ آﺑﺮوى ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﯾﺶ را ﻣﻘﺎﺑﻞ دوﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺮده اﻧﺪ و ﻣﺤﺒﻮبیت قبلی او را ﮐﻢ ﮐﺮده اﻧﺪ.
ﭘﺲ ﻓﺮاﻣﻮش نکنید زیبایی زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻰ و ﮐﺘﻤﺎن ﻋﯿﻮب و ﻋﺪم اﻇﻬﺎر ﺑﻪ غریبه ﻣﻰ باشد…